W naszej szkole została zrealizowana kolejna lekcja w ramach programu profilaktycznego „Godzina dla MŁODYCH GŁÓW” pt. Moje granice. To bardzo ważny temat. Granice kojarzą nam się zazwyczaj z liniami określającymi obszar jakiegoś miejsca, na którym panują pewne zasady. Podobnie jest w psychologii – granice określają terytorium każdego człowieka.
Dobro dzieci i młodzieży wymaga zdrowych dorosłych. Gdy dorośli nie są przekonani o słuszności obowiązującej reguły, nie wyegzekwują jej przestrzegania od dzieci, młodzieży czy już dorosłych uczniów. Skutecznością zdecydowanej zewnętrznej postawy dorosłego jest zdecydowana jego postawa wewnętrzna (przekonania). Dzieci i młodzież szybko zauważają niespójność u dorosłego: między tym, co mówi, a tym, co sam robi.
Ważne! Do zdrowego rozwoju dzieci i młodzież potrzebują jasno określonych i zakomunikowanych granic, które nadadzą ich życiu czytelną strukturę.
Dzieci i młodzież uczą się o granicach swoich i innych osób najpierw w środowisku rodzinnym, a potem również w szkole. Dzięki granicom wiemy, gdzie następują przekroczenia w obszarze: uczuć, myśli, potrzeb, wartości, przekonań, wspomnień, decyzji, praw, czynów czy przestrzeni osobistej. Granice pomagają nam zarządzać naszymi zasobami: ciałem, przestrzenią wokół nas, naszym czasem, energią, uwagą, wsparciem. Granice komunikują otoczeniu, jakie są nasze zasady, potrzeby, na co się zgadzamy, a na co nie. Natomiast aby to wiedzieć, najpierw trzeba poznać lepiej samego siebie. Uczniowie i uczennice mieli okazję do zwiększenia samoświadomości i zadania sobie pytań: „Co jest dla mnie ważne?”; „Czego potrzebuję?”; „Co jest dla mnie zdrowe/bezpieczne, a co nie?”; „Czy to jest dla mnie użyteczne?”; „Co lubię, a czego nie lubię?”; „Co sprawia mi radość i przyjemność, a co sprawia, że czuję dyskomfort?”; „Czy to, co robię, nie narusza granic innych osób?”.
Anna Jurgiełajtis
psycholog
