Art.207. Kodeku karnego
§1.Kto znęca się fizycznie lub psychicznie nad osobą najbliższą lub nad inną osobą
pozostającą w stałym lub przemijającym stosunku zależności od sprawcy albo nad małoletnim lub osobą nieporadną ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

§2.Jeżeli czyn określony w § 1 połączony jest ze stosowaniem szczególnego okrucieństwa,
sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.

§3.Jeżeli następstwem czynu określonego w § 1 lub 2 jest targnięcie się pokrzywdzonego na własne życie, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12.
Ustawowe określenie „znęca się" oznacza działanie albo zaniechanie polegające na
umyślnym zadawaniu bólu fizycznego lub dotkliwych cierpień moralnych, powtarzającym się albo jednorazowym, lecz intensywnym i rozciągniętym w czasie. Przestępstwo określone w art. 207 § 1 KK może być popełnione umyślnie i to wyłącznie z zamiarem bezpośrednim. Przesądza o tym znamię intencjonalne „znęca się”, charakteryzujące szczególne nastawienie sprawcy. Ponieważ przestępstwo znęcania się jest z reguły zachowaniem wielodziałaniowym, złożonym zazwyczaj z wielu elementów wykonawczych naruszających różne dobra, wszystkie te pojedyncze czynności znęcania się muszą być popełnione umyślnie.
Zachowania oskarżonego polegające na częstym wszczynaniu awantur domowych pod
wpływem alkoholu w stosunku do żony, jak i syna, wyrażaniu pod ich adresem gróźb
zrobienia krzywdy, pozbawienia życia, kierowania pod ich adresem słów wulgarnych i
obraźliwych, szarpaniu za ubrania, uderzaniu rękoma po twarzy żony oraz uderzaniu
syna ręką po głowie czy książkami oraz kijem po plecach, a także wyganianie ich z domu
– stanowią typowe, klasyczne wręcz elementy psychicznego i fizycznego znęcania się, o
którym mowa w art. 207 § 1 KK. Jeżeli te elementy występowały przez kilka lat, regularnie i
ze znaczną częstotliwością, to nie ulega wątpliwości, iż oskarżony takim swoim zawinionym działaniem wyczerpał znamiona przestępstwa określonego w art. 207 § 1 KK. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu – II Wydział Karny z dnia 12 marca 2015 r. II AKa 130/14.

                                                                                    Pedagog szkolny Agata Wojnowska

Loading